Συχνές Ερωτήσεις

Τι είναι η λογοθεραπεία;

Λογοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με την πρόληψη , την αξιολόγηση , τη διάγνωση , τη θεραπεία και την επιστημονική μελέτη των διαταραχών της ανθρώπινης επικοινωνίας σε παιδιά και ενήλικες ανεξαρτητα απ την αιτια των διαταραχών ( αναπτυξιακή , λειτουργική , νευρολογική ).
Αποσκοπεί στην ανάπτυξη της λεκτικής και μη λεκτικής επικοινωνίας, την καθαρότητα της ομιλίας, την ανάπτυξη του λόγου, την ανάπτυξη τεχνικών στις διαταραχές ροής της ομιλίας ( τραυλισμός κτλ) Επίσης ασχολείται με τον τομέα της πραγματολογίας της γλώσσας, την κατανόηση δηλαδή μεταγλωσσικών εννοιών που είναι χρήσιμες στην καθ΄ημέρα πράξη, στις οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο έλλειμα άτομα με ΔΑΦ.

Πιο συγκεκριμένα , ένας λογοθεραπευτης ασχολείται με την αξιολόγηση και την αντιμετώπιση των παρακάτω διαταραχών:

Φωνολογικες και Αρθωτικες διαταραχές

Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές ΔΑΦ

Καθυστέρηση λόγου και ομιλιας

Διαταραχές ροής της ομιλίας (τραυλισμός, ταχυλαλία

Σύνδρομα

Νοητική υστέρησης

Νευρογενεις κινητικές διαταραχές ομιλίας ( δυσαρθριες , απραξία )

Ειδικές Γλωσσικές Διαταραχές

Σχιστίες χείλους και Υπερώας

Διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα ΔΕΠΥ

Αποκατάσταση μετά από κρανιοεγκεφαλική κάκωση

Αποκατάσταση μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο

Τι είναι η εργοθεραπεία;

Η Εργοθεραπεία είναι η ειδικότητα που στόχο έχει την ανάπτυξη της ικανότητας του ατόμου να λειτουργεί ανεξάρτητα και λειτουργικά στο περιβάλλον του και να αντεπεξέρχεται στις περιβαλλοντικές προκλήσεις. Τα μέσα που χρησιμοποιεί ώστε να επιτευχθεί η ανάπτυξη αυτή και να προληφθεί η οποιαδήποτε αναπηρία, είναι οι δραστηριότητες καθημερινής ζωής, το παιχνίδι και το έργο. Ένας εργοθεραπευτής ελέγχει το περιβάλλον στο οποίο κινείται ο θεραπευόμενος και προτείνει τυχόν προσαρμογές που πρέπει να γίνουν ώστε να βελτιωθεί στο μέγιστο δυνατό η ποιότητα ζωής του. 

• Βασική προϋπόθεση για την επίτευξη ενός ικανοποιητικού επιπέδου λειτουργικότητας, είναι η βελτίωση δεξιοτήτων και συμπεριφορών του ατόμου. 
• Οι δεξιότητες αυτές κατηγοριοποιούνται ως εξής: 
• Κινητικές δεξιότητες (αδρή κινητικότητα, λεπτή κινητικότητα, μυϊκή δύναμη, συντονισμός κ.α.) 
• Αισθητηριακές δεξιότητες (αναγνώριση αισθητηριακών ερεθισμάτων, οπτική/ ακουστική/ γευστική/ οσφρητική/ απτική αισθητικότητα, ιδιοδεκτικότητα κ.α.) 

• Γνωστικές δεξιότητες (μνήμη, προσοχή, συγκέντρωση, προσανατολισμός, διαχείριση χρόνου κ.α.) 
• Ψυχολογικές – Ενδοπροσωπικές δεξιότητες (συναισθήματα, αυτογνωσία, αυτονομία, αυτοέλεγχος, ενδιαφέροντα κ.α.) 
• Κοινωνικές – Διαπροσωπικές δεξιότητες (κοινωνικές δεξιότητες, δυαδική/ ομαδική αλληλεπίδραση, επικοινωνία κ.α.) 

Το άτομο χρησιμοποιεί τις παραπάνω δεξιότητες για να μπορέσει να ικανοποιήσει ανάγκες σε τομείς της ζωής του όπως Αυτοεξυπηρέτηση, Εργασία, Παιχνίδι, Ελεύθερος χρόνος. Τα άτομα τα οποία παρουσιάζουν ελλείμματα σε κάποιες από τις παραπάνω και δυσκολεύονται να λειτουργήσουν ανεξάρτητα σε ανάγκες της καθημερινής τους ζωής, χρειάζεται να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό, ώστε να ενταχθούν άμεσα σε πρόγραμμα εργοθεραπευτικής παρέμβασης. 

Πότε το παιδί μου πρέπει να παρακολουθήσει ειδικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα;

Ένας παιδί που έχει αξιολογηθεί από διεπιστημονική ομάδα στα ΚΕΣΥ (πρώην ΚΕΔΥ) ή από κάποιο δημόσιο Ιατροπαιδαγωγικό κέντρο ή από Δημόσιο Νοσοκομείο και έχει διαγνωστεί σαν άτομο με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (Δυσλεξία, Δυσγραφία, Δυσαριθμησία, Δυσαναγνωσία, Δυσορθογραφία, προβλήματα παραβατικής συμπεριφοράς, προβλήματα λόγου και ομιλίας, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα, φάσμα αυτισμού, ψυχικές διαταραχές και πολλαπλές αναπηρίες), ή άτομο με αναπηρία (με ιατρική γνωμάτευση) χρήζει ειδικού εκπαιδευτικού προγράμματος. Στην κατηγορία παιδιών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν εμπίπτουν εκείνα με χαμηλή σχολική επίδοση που συνδέεται αιτιωδώς με εξωγενείς παράγοντες, όπως γλωσσικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες ή περιβαλλοντικούς παράγοντες (ελλιπής ή λάθος τρόπος μελέτης). 

Που μπορούν να απευθυνθούν οι γονείς για να λάβουν διάγνωση;

Δημόσιους φορείς: 

Α. ΚΕΣΥ (πρώην ΚΕΔΥ) 

Β. Ιατροπαιδαγωγικά κέντρα (Κέντρα ψυχικής υγιεινής) 

Γ. Δημόσια Νοσοκομεία 

2. Σε ιδιωτικά κέντρα όπου υφίσταται διεπιστημονική ομάδα (παιδοψυχίατρος, ειδικός παιδαγωγός, λογοθεραπευτής, εργοθεραπευτής, ψυχολόγος) η οποία θα βγάλει το πόρισμα. 

Η διαδικασία είναι η εξής: 

1. Εντοπισμός του προβλήματος από το γονιό ή το δάσκαλο. 
2. Αλληλοενημέρωση. Ενημέρωση διευθυντή και σύλλογο διδασκόντων. 
3. Πρώτη αξιολόγηση από το δάσκαλο Ειδικής αγωγής του σχολείου ο οποίος μαζί με το δάσκαλο της τάξης θα συντάξουν το πόρισμα της αξιολόγησης. 
4. Αίτηση του γονέα στο αρμόδιο ΚΕΣΥ της περιοχής ή στο αντίστοιχο Ιατροπαιδαγωγικό κέντρο. 
5. Αξιολόγηση από το ΚΕΣΥ ή Ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, εφόσον πρώτα γίνει συνάντηση με τους γονείς ή κηδεμόνες του παιδιού. 
6. Έκδοση γνωμάτευσης με προτάσεις για την εκπόνηση εξατομικευμένου προγράμματος παρέμβασης.